1. 1.
    0
    Zekiydi, olgundu, çok düşünürdü, görmüş geçirmiş bir insandı, öğüdü dinlenecek biriydi.
    Düşündüm ki benimle kalabilir. Tamam arada mesafeler var sadece yazışıyoruz ama bu birbirimizi anlamadığımız yada yakın olmadığımız, olamayacağımız anldıbına gelmezdi.
    Kötü bir geçmişi ve ailesi vardı. Ayrıca bastırılması gereken nefreti ve köpüren bir öfkesi.
    Anlaşma basitti.
    Ben onun nefretini bastıran ve ailesinin veremediği sevgiyi veren küçük kız kardeşi olacaktım. O da benim aptal hatalarıma, saçma düşüncelerime rağmen yanımda kalacak, bana öğüt verip herşeye rağmen arkamda dimdik duracak olan abim olacaktı.
    Yeterince basit, değil mi?
    ···
   tümünü göster