psikoloji içeren bir hikaye

Ayağa kalktım ve arkada tarafta ki arabama doğru yürüdüm,

Buna kazanmak denir mi bilmiyorum ama kazanmış gibi hissediyordum,

Artık özgür hissediyordum, sırtımdan kocaman bir yükün gittiğini hissediyordum.

Senelerdir içimde olanlar açılan bir musluk gibi akıp gidiyor.

Sahiden o çocuklara zarar verir miyim?

Asla!

Kendimi bazen robot gibi, bazen insan olmayan bir varlık gibi gördüğüm oldu ama ne olursam olayım asla zalim biri olmadım.

Başkalarının günahını başkalarına yıkmadım,

Masum olan kimseye kıymam, hele ki çocuklara…

Tek istediğim onu rahatsız etmek, tek istediğim geceleri gözüne gireceği uykuyu haram etmek,

Artık o da uyuyamayacak, artık o da hayatı boyunca tedirgin yaşayacak,

Belki o da benim peşime düşecek ama bunlarla yaşamaya mecbur kalacak,

Ömrünün son gününe kadar bu azabı çekecek.

Ben bunun böyle olmasını ilahi adalet olarak görüyorum.