toplumla iyi geçinen biriyim

Hepiniz böylesiniz lan aslında. Tam böyle değil, bunun çok daha sığ olanı. Onunki teneffüs olarak kullanmaktı bu ortamı, yargılanmayacağı. Yine de hep olduğu adamdı. Sizinkiyse, ne kadar başarısız olduğunuzu çok iyi bildiğinizden "beni baştan yarat" modunda her şeyinizi sonunda yıkma şansına ulaşmak. O kadar mutlusunuz ki bunu yapacağınız için o sırada, o kadar nefret ediyorsunuz ki onca zaman olduğunuz kişiden, bunun ne kadar "küçük" bir şey olduğunu unutup bir de bununla böbürleniyorsunuz. Pek azınız "yanlıştım düzelmeye çalıştım" diyip geçecek kadar mütevazi. Yeni gireceğiniz bu ortamda, dünün sümüklü ezik çocukları... Üniversiteye adım atınca ilk önce film koleksiyonunuzu büyütürsünüz, sonra fotoğrafçılığa falan başlarsınız. Başlaması pek çaba gerektirmeyen herhangi bir şeye. Hiçbi gibe yaramayan kulüp listesinde adınız yazınca üye veya yönetici diye, bi tak olduğunuzu sanarsınız. Uzun atkıyı unutmayın. Ezik herifler. Sıkıyorsa adam gibi sanatçı olmaya kasın. Yapamazsınız lan. Zor gelir amk. Ufak bişeyler yaratmaya çalışın taklit yerine, gibmek istediğiniz kızın/erkeğin, ya da varoş mahalledeki fakir çocuğun klişe resimlerini çekmek yerine. Elinizden gelmez. Düşüksünüz çünkü. Kumaş bu. Daha iyisi mümkün değil. Abanın déclencheur'lere (o ne? Dimi lan). Stanfsajasdafkalsdalovski üçlemesini izledim bu arada. Muhteşem, hayatımdan yalnızca 4 saat zütürdü tümü, neyse ki bi ömür bundan bahsedebilirim, artık kültürlüyüm lan yeterli... siz de bi bakın derim.