toplumla iyi geçinen biriyim

...
Doğduğum ulu günü takip eden bu birkaç günden sonra Bi süre okulda gözüktüm. Kimseye ne yaşadığımı ya da kim olduğumu anlatmayacaktım. Okul onun için özel bir ortamdı. Diğer çevresini hep uzak, izole tuttu bu çevreden. O huuryu bile. Lan yemin ediyorum biliyodu olayların nereye varacağını bi kez daha anladım. Buna özen gösterdi. Temiz ve kurtarılmış bi çevreydi her şeye yargılanmadan tepkiler verebileceği. Kimseyi kırmayı düşünmesine gerek yoktu mesela çünkü kırmayı önemsediği bilinmiyordu. Açtı ağzını yumdu gözünü ve ilginçtir sevildi. Sanırım ilk o zamanlar fark etti benim o kadar da kötü biri olmadığımı. Benim kadar dürüst. ilk defa tanınmak... Öncesinde aldığı dersleri, uygularken kimsenin fark etmeyeceği. Bu dünyaya "aklı başında" gelmişcesine, daha ilk andan. Aynı benim doğumum gibi doğacağı bir yer istiyordu. Öyle devam etmek, öncesi olmayan. Ne kadar büyüksün lan öyle, seni gidi çılgın. Neyse, buna saygı duyucam. Etrafımda "arkadaş"larım var. Hakkımda hiçbir fikri olmayan insanlar. Onun zamanında da böyleydi bu. O da beni taklit ederdi ara ara burda. Hep hayalini kurup olamadığı adamı. Olabilse de o olmayan adamı.