1. 176.
    0
    karşımda dişli bir rakip vardı. Onların boyutunda kurtuluşumuz için meydan mücadelesi verecektim; her ne şekilde olursa olsun kazanmamız gerekiyordu bu mücadeleyi. O sırada sadiye baktım. Sadi kumdan olan çemberin içinde oturmuş, bacaklarını kendine çekmiş vaziyette, kafasını kaldırmaksızın yere bakıyordu. anlamıştım. Sadi bana yardım edecek durumda değildi. Korkuyordum. Öyle ki; yüzümün beti benzi atmıştı. Bana "Ademoğlu!!" diye seslendi cin. Halimi farketmiş olacak ki "Unutma korkunun ecele faydası yoktur" dedi.
    ···
   tümünü göster