bir çirkin ördek yavrusu varmış

Bana en yakın yaşta olan Bilal de her zaman bizimle beraber ava balığa yada yüzmeye gelmiş. Ancak hiçbir zaman ben ve babamın sevdiği gibi sevmemiştir bu aktiviteleri. işte bu yüzdendir ki benimle babamın arası her zaman daha samimi olmuştur. Ta ki 2008 nisan ayına kadar. Serserilik zamanlarımda zirve yapmış ve hocalarımdan birini dövdüğüm için verilmiş olan tasdiknamem ile eve geldiğimde bana darılmıştı rahmetli. Yeni bir okulda daha verimli bir karne ile gelsem de bana dargınlığı geçmedi. Yeni okulumdan diplomamı alıp yanına gittiğimde sadece aferin oğlum demiş ve iki ay boyunca bana kurduğu tek cümle olmuştu bu. işte o zaman ağlayarak baba be konuşsana benimle oğlunum ben senin demiştim. Ellerinden öpmüş öyle kalmıştım dizlerimin üstünde. Gülümsemiş göz yaşlarımı eliyle silmiş ve yerden kaldırmıştı. Sen şimdi böyle çöktün kaldın ya evlat, dizlerinin üstüne düştün ya. işte iki ay önce sende beni böyle düşürdün. Ele güne karşı övünerek derslerinde ki başarısından dem vurarak anlata anlata bitiremediğim evladım da beni böyle dizlerimin üstüne düşürüp ele güne rezil etti. Ama şimdi sen beni bende seni tekrardan ayağa kaldırdım. Aramızda ki dargınlık bitmiştir demiş ve ben ona sarılıncaya kadar konuşmuştu öyle...