hayatımın sf ile nasıl sikildiğini anlatıcam

kızlarla konuşmak o vakitten sonra imkansız hale gelmişti.
bu sürece nasıl geldim nasıl bu hale vardı mesele anlayamadan hem de...
kızlarla konuşurken yani konuşmaya çalışırken anksiyete direk tezahür ediyordu.
bu yüzden sınıftaki kızlardan tamamen uzaklaştım.
onlarla hiçbir şekilde konuşmaya yeltenmek şurda dursun gözgöze bile gelmemeye çalışıyordum.
bir kaç eski arkadaşım da vardı sınıfta. onlarla takılıyordum.
birisi de ortaokuldan arkadaşımdı.
bana ilk zamanlarda sürekli oğlum sen eskiden böyle değildin ne oldu sana.
çok zayıflamışsın, hiç konuşmuyorsun diyip şaşırırdı.
sonradan alıştı gerçi.
bir kaç arkadaşım var onların sorularını falan çözüyorum yardım etmeye çalışıyorum.
bir de iyiyim dıbına koyyim. ne iyi oluyorsun pekekent. evrensel iyiliği savunuyorum o halimle.
neyse
kız muhabbetleri falan ediyorlar. o zamanlar tek cinsel aktivitem telefona kaydettiğim ferreları izleyip 31 çekmek.
gerçi hala öyle de neyse *
işte o sınıftaydı kübra.
güzel falan değildi esasında.
şimdi olsa yüzüne bakmam.
ama ben kötüydüm gençler. onun güzel olması değildi mevzu.
ben o kadar çaresiz ve sevgiye açtım ki biraz güzellik sınırına yakın olduğundan bağlanıvermiştim.
toyluk mu diyeyim mallık mı diyeyim. ne derseniz diyin işte.