hayatımın sf ile nasıl sikildiğini anlatıcam

olaylar ters tepti.
daha iyi olacağını düşünmüştüm ama daha kötü bir ruh hali içerisine girdim.
ben okul birincisiydim.
benden sonraki elemanlar kazanıp kazanıp gitmişlerdi.
onlar giderken ben kalmıştım.
bu durum zaten mevcut olmayan özgüvenimi daha da aşağılara çekti.
yeniden dershane yeniden testler..
yeni arkadaşlar. dershanede yeni bir sınıf.
dalgalı bir denize koyulan su topu gibiydim artık. nereye çekerse hayat oraya gidiyorum gibi geliyordu.
aldırmadım diyemiyorum. aldırmamak elimde değildi.
ama bu sefer daha bir umursamazım.
ders çalışma modunda değilim artık.
bir daha da giç giremedim o moda.
çünkü artık ders çalıştıkça içimi daha çok dolduruyordu sıkınt.
işte o zamanlar kendimden kaçmaya başladım.
madem kendi içimde her şey kötü gidiyor o zaman kendimle hiç yüzleşmem diyordum.
bu işe yaramıyordu ama yavaş yavaş da kopuyordum kendimden.
düşünmemeye başladım.
çünkü düşünmek stres ve sıkıntı demekti.
ve ben artık bunu kaldıracak durumda değildim.