1. 51.
    +1
    elimde değildi. bununla başa çıkmaya çalıştıkça daha da büyüyordu.
    başa çıkmaya çalışmayıp düşünmesen ki bu mümkün değildi o zaman da olay anında ben buradayım diyor ve seni hakimiyetine alıyordu.
    kalbim deli gibi atıyordu.
    sonuç tam bir hezeyandı. sınava hazırlanmam gerekiyordu.
    size saçma gelebilir ama gelen her bir telefonda irkiliyordum. çünkü her an bir olay peydah olabilirdi.
    her an birileri eve gelebilirdi.
    bir kalabalıkla muhatap olma durumu gerçeleşebilirdi.
    artık tamamen paranoyak bir hale gelmeye başladım.
    birileri tarafından yemeğe davet edilmek, misafir ağırlayacak olmak..
    bu durumlar beni gibip atıyor direncimi eritiyordu.
    strese sebep oluyor ve beni buhrana sürüklüyordu. yemek yeme düzenim zaten iyi değildi.
    ama artık hem stresin vermiş olduüu sıkıntı bu titreme korkusuyla birleşmişti. ve bu korku ayrıca strese sebep oluyordu.
    yani anlayacağınız bir kısır düngünün içine girmiştim.
    çıkış yolu yok gibiydi.
    savaşacak gücüm de kalmamıştı.
    derslere karşı olan verimim düşmüştü. okuduğumu zor anlıyordum.
    çalışırken korkularım aklıma geliyordu.
    bu durum beni daha bir susturdu. sustum. içime kapandım.
    içime kapandıkça aoyutlandım. soyutlandıkça dışlandım.
    arkadaşlarım tarafından kimseyle konuşmayan ve kendini kurtarıp gitmeyi amaçlayan biri gibi algılanmaya başladım..
    ve kızlar..
    ah kızlar..
    anlatıcam.
    ···
   tümünü göster