1. 1.
    +4
    4 yaşındaydım.. Abim 7 parkta kavga etti bunu dövdüler.. Ben abimi dövenleri izledim.. Hareketlerini hesapladım. Ne zaman nereye gidiyolar.. Kaydırağın gölgesini tercih ettiklerini farkettim.. Yerden bir taş aldım. Seyit on başı gibi geçtim kaydırağın tepesindeki mevziye.. Merdivenleri çıkarken hesapladım mesafeyi vektörü yer çekimini.. Tek cephanem vardı.. Düşman çetin.. O huur çocugunun kafasına öyle sert fırlattımki o yumru ellerimle o taşı... inanılmaz bir ses çıktı kafasından.. Isırılan bir domates gibi bi sıvï fışkırdı kafa tasından.. Derin bi sessizlik, keder ve sevinc.. Zafer çığlığım bozdu o sessizligi..

    Abimden uzak duyyyun hepinizi hıypalayımmm !
    ···
   tümünü göster