1. 1.
    0
    kütüphane sorumlusuydum okulda. benden sorulurdu, anahtarı filan bendeydi oranın... sonra aylin (kızın gerçek ismi değil) geldi yanıma. ben o esnada gözlerim kıpkırmızı olmuş bir şekilde masadaki hoparlörden sago dinliyordum... "kendime sarılır donarım" hatta şarkı da... hatırlıyorum.. aylin birden oturduğu yerden kalktı ve bana birdenbire konuşmaya başladı. "bak benden hoşlandığını biliyorum,iyi çocuksun kabul ediyorum ama istemiyorum seni. benim daha pozitif ve daha yürekli insanlara ihtiyacım var, mümkünse bundan sonra da görüşmeyelim" dedi lan... ona nazaran çok daha kısık bir ses tonuyla aynen şunları söyledim beyler "bak kızım burası kütüphane. burada sessiz olacaksın, kimse yoksa bile... "
    ···
   tümünü göster