psikoloji içeren bir hikaye

ileride ki çay bahçesine gidip oturdum yarın için ne düşüneceğimi ne yapacağımı ve ne söyleyeceğimi kafam da kurdum. Ece’nin bana söyleye bileceği her sözü her ihtimali her olayı bu konuda verebileceğim her cevabı düşünmeye karar verdim ama bundan da vazgeçtim.

Ece’nin gözlerinin içine bakarken onun o saf ve temiz duygularını bana karşı eğer hala devam ediyorsa duyduğu o aşkı gözlerinin içine bakmaya cesaret edebilirsem ve tüm bunları görürsem şuan da vermiş olduğum hiçbir kararın hükmünün kalmayacağını çok iyi biliyorum.

Her şeyi tamamen akışına bırakacağım, bu sefer olanları planlayarak düşünerek hesaplayarak yaşamayacağım, gözlerinin içine baka bilirsem kendimi vicdanımın ellerine bırakacağım senelerdir boynumda, yüreğimde taşıdığım bu yükü bu borcu belki de orada ödeyeceğim.