1. 1.
    -1
    neredeyse bütün insanlar boş yaşıyor bir hiç uğruna ömrümüz geçip gidiyor eskiden inanırdım namazlarımı kılardım derslerime çalışırdım hiç kız arkadaşım olsun gayesi taşımazdım noldu ne değişti bilmiyorum ama ne kadar gereksiz olduğumuzu hatırladım düşünüyorum da eğer cennet olsa ve cennete gitsem yine mutlu olamam heralde nerde çocukluğum nerde gülümseyen suratım ben nereye gittim kendimi nerede kaybettim bazen ağlamak istiyorum ama onu bile beceremiyorum kimin umrunda kimsenin zaten kimsenin umrunda olmasın çünkü kimsede beim umrumda deil ama ne biliyim rahatlatıyor yazmak belkide o yüzden yazıyorum sözcüklerin beni anladığını biliyorum
    ···
   tümünü göster