üniversiteye giderken otobüste tanıştığım

Yalnız Bir şartla kabul ederim yanımdan ayılmanı dedi Nedir abla dedim.
Öl dese ölürdüm. EV kiranı okul bitene kadar ben ödüycem dedi.
Abla olur mu öyle bir şey kabul edemem dedim. Neyse beyler beni
bir şekilde ikna etti. Gayeye anlattım. Dedim artık eve çıkıcam
zamanı geldi Sinem ablaya çok fazla yük oluyorum kendi düzenimi
kuruyum hem sende rahatça yanıma gelirsin ders çalışırız dedim.
Oda bunu bekliyomuş gibi çok mutlu oldu beyler. Onu hiç üzmek
istemiyodum o kadar mükemmel bir insandıki birde karakterlerimiz
uyuşuyodu. Saatlerce yanyana otursak hiç konuşmasak gene sıkılmazdık.
Öyle seviyoduk birbirimizi. Neyse ev arama çalışmalarına başladık
beyler gibtiğimin yerinde öğrenciyi ayakta gibiyolar. Uygun bir yer bulmaya çalışıyorum.