beyler yok böyle bi asosyallik

lisede var ya ben ne anasının gözüydüm teneffüste kızlarla sohbet mi dersin okuldan sonra gitar kursu mu dersin yılsonlarında okul şenliklerinde gitarla konser vermek mi dersin uzar gider bunlar yani en azından toplardım milleti playstationa giderdim ve şöyle de bişey var içkiye ağzımı sürmezdim lisede yani merak etmezdim aramazdım hiç bi an bile ağzıma sürmedim ne bira ne rakı ne de diğerleri üniversiteye başladık ev arkadaşlarıyla birer bira alalım dedik marketteyiz ben kola alıcam ama arkadaşlar ısrar etti hay ben o günü o geceyi o anı gibeyim e mi tek birayla kafa oldum tabi bünye alışkın da değil gitti kafa bi milyon oldu sonra görecen bende o rahatlığı o kafa olma şeyini telefonu alıyorum elime her türlü kıza her türlü lafı söylüyorum mesela o gece yolda sıkıştırdılar bizi dayak yiyoruz ben hiç acı falan hissetmiyorum ben de tabi dedim heyt be dedim nası bi duygudur bu kafa olmak dünyanın en güzel duygusu dedim ve o günden sonra kafa olmadığım her an rahatsızdım bi huzursuzdum bi asosyaliter yapıdaydım ertesi hafta okula gitmeden bira içeyim dedim o hafta boyunca bira ve rakı içip okula gittim acayip rahatım abi ama gel gör ki etkisi geçince kafa olmanın evde huzursuz çekilmez bi adama dönüştüm yani bağımlı oldum olum özgüvenimi sağlayamaz oldum ağzımdan kelime çıkmaz oldu artık içkisiz oysa ben gayet özgüveni yüksek adamdım ama oysaki şimdi içkiye bağlı özgüvenim ve evden dışarı çıkamayacak kadar da kötü duruma düştüm çünkü param bitti ve içkisizim