ankara sokaklarında geçen iki yıl

bi hafta geçmişti aradan. arabanın satışını gerçekleştirdik. elimizde 35 bin + önceden kalan 10bin vardı. borç kapanana kadar tüm para ortaktı. sonra yapılacak işler için herkese eşit pay verilicekti.
internete girip uygun hacizli bi araç bulmaya çalışıcaktık.
bi gün falan aradıktan sonra sonunda salih bi chrysler 300c buldu.
ama bu arabaya büyükler de müdahale edicektir diye düşünüyordum. düşüncemi tolga abiyle paylaştım, bakarız çaresine dedi.
bu araba pazarlık değil açık arttırma usulü satılıcaktı. ihalenin olduğu günden bir gün önceydi.
bu işi kovalayan taşşaklı bi adamla görüşmeye gittik.
tolga abi içeri girdi. biz kapıda bekliyorduk.
yarım saat sonra sinirli bi şekilde çıktı. dışarı çıktık.
-huur çocuğu. girmemize izin vermedi. pay da vericez dedik yine vermedi. çerkez mi sanıyo kendini taşşaklarını koparttırırım onun. giberim lan bununla mı uğraşıcaz. beyler ben ihaleye giricem, siz istiyorsanız benimle girin. istemiyorsanız girmeyin.
-ayıp ediyon abi satış mı koyucaz.
hepimiz giricez dedik. ihale günü geldi. sabah almılayı aradım, onu çok sevdiğimi söyledim.
evden çıktı. 5 kişiyiz. iki tane silah var bende. diğerleri de silahlı.
ihalenin olucağı mekana gittik bir saat kadar önce.