ankara sokaklarında geçen iki yıl

-korkut ne işlerle uğraşıyosun sen?
-anlatıcam gülüm sakin.
-başını belaya sokma bi daha dün ömrümden ömür gitti.
-sokmam bitanem olur.
-anlat panpa dinliyorum. demedi tabi tamam anlat ne yaptığını
-sıkıntıları biliyosun zaten.
-ee
- biz de bişeyler yapmak istedik ve bi plpa yaptık(kafes olayını anlattım)
-off. peki ya dünkü adamlar?
-onlar da kafesin olduğu mekanın sahipleri işte.
-kurtuldunuz mu? nasıl kurtuldunuz?
-birileri konuştu. 100bin borçlanıp kurtulduk.
-nasıl bulcaksınız?
-bilmiyorum ama bakıcaz bi yoluna.

çantasını açtı hemen. içinden mendil çıkardı. mendili açtı bilezik var bitane.
-annem vermişti bunu zor durumda kalırsam diye kaldım işte bak bunu kullanabilrsin
bişey diyemedim. sarıldım kıza. bi dk falan sarıldım bırakmadım hiç.
-gerek yok canım bakıcaz biz planımızı yaptık sorun olmucak inşallah. hem zaten o hiçbişeyi çözmez.
-sen bilirsin..
kalkıp göle taş attık. ben 4 sefer sektirdim ilk atışta, o hiç sektiremedi. bunu hatırlıyorum.

akşam yurduna bıraktık. eve döndük