hayat hikayemi anlatacağım

neyse bu olaydan sonra o lanet evden taşınıp başka bi yerde seyhan isimli ünili bi ablayla kaldık annemi ilk kez gerçekten mutlu görüyordum. Fakat bir akşam o ateşten kaçmaya çalışırken kendimi 2.kattan aşağı attım. Hatırladığım tek şey bir pikapla hastaneye gidişimizdi. Kendimi hastanede buldum sonra. Annemgil başımda bekliyordu. Onlar damdan düştüğümü sanıyorlardı ama gerçeği bilmiyorlardı. Abimle annem zaten sara hastasıydı üzülmesinler diye hiçbirşey söylemedim. Annemin elinde kinder süpriz vardı. Çok fakir olduğumuz için ne abim ne de ben annemdwn tek bir şey bile istemezdik. Çünkü istediğimiz bir şeyi yapamadığında üzüntüden bayılırdı. Bayıldığında ise korkmamıza rağmen başınım altına yastık koyar üstüne battaniye örter ellerini çözmeye çalışır ve battaniye örterdik üstüne. Asla kolonya kullanmadık çünkü kolonyadan nefret ederdi. Hastaneden çıktık ve 1 hafta sonra hayatımı değiştiren olay oldu. inşaat yerinde taso görmüştüm almak için koştum ve 2.kattan kafama kiremit düştü ve kafatasım çatladı.