6 hikaye yarrak siken kelebek

oturduk
konuşuyorduk
ben gözlerine bakamıyordum
zordu çünkü
neden bakamıyordum?
dudaklarına bakabiliyordum
bakabiliyordum ama fazla bakamıyordum
neden bakamıyordum ki?
bana sevgilim diyordu şakasına
ben niye utanıyordum
şakaydı gülmem gerekmez miydi?
niye gülemiyordum
niye utanıyordum allah'ım?
süpermen miydim ben?
ölmezdi dimi
normale dönmüştü artık
canım normaldi işte
değil miydi yoksa?


-ayaz dedim
-evet dedi
-özlemiş misin diye sordum


sustu önce anlamamış gibi yaptı ama çok iyi anlamıştı bence

-bunları yapabilmeyi özlemiş misin dedim
-bu konu hakkında konuşmak istemiyorum dedi

bana umut veriyordun ayaz
ben kendimi hala öldürmeye kararlıyım diyemiyordun artık
bana umut veriyordun ayaz
daha canlanıyordu hayallerim
daha çok seviyordum seni
daha çok


-ben gideyim artık dedi
-ne be erkenden gidiyorsun
bi yere de gelmiyorsun
doğru dürüst normal davran derken
dışarıyı da kastediyorum
az sosyalleş bence
evde annenlerde emin ol sıkılırlar sürekli evde durmandan
hem dışarı çıkıp eğlenmeni onlar da ister
-bak nisa ailemden kimse bilmiyor seninle olan bu saçmalığı
ben bilerek söylemiyorum
boşuna umutlanmasınlar diye
-bende söylemeyeceğime göre öğrenmeyeceklerdir ayaz
-özellikle ablama söyleme
oyun bile olsa kimse bilmesin ailemden
annemden sonra en fazla mutlu olmamı isteyen o kalıcak çünkü
boşuna umutlandırma insanları
-tamam ayaz söylemem zaten niye söyliyim saçmalama
-nolursa olsun söyleme
-off tamam



bu konuşmamızdan sonra günler geçmeye başladıkça
ben ayaza yakınlaştım
ayaz da bana yakınlaşmaya başladı
yakınlıktan kasıt
sıkıntı olmazsa bende gelirim
ya da çıkışta bi yere gidicek misiniz gibi sormalara başladı
ve ben çok garip bi şekilde olmaz diyemiyordum
hatta kendim oldurup hadi lan şuraya gidelim iş çıkışı diyordum
hatta abartıp abartıp
bi araba aldım ailemin de yardımıyla
gel ben eve atayım seni bile diyordum artık
oda benimle gelip
-ayy çok yaklaşma bi gören olucak diye şaka bile yapıyordu
çok abartmış olmaktan korkmasam
onu da sabahları alma teklifi edicektim
ben galiba onun ölmesini istemeyecek kadar doluydum ona karşı
o kadar beraber olmaya başlamıştık ki
akşamları da konuşur olmuştuk
canım sıkılıyor derdim durup dururken
sıkılmıyormuş, konuşmak istermişim meğer ayazla
o yazdıkça okurdum
yazarken hata yapmamaya çalışırdım
hızlı yazsın yaa diye ona kızardım ama
diyemezdim hızlı yaz diye
beklerdim
o yazdıkça okurdum
çok güzel yazardı
ama hiç hatırlamazdım ne yazdığını
çok iyi anlardım onu
aşkı anlatırdı
daha iyi anlardım artık onu
çünkü biliyordum neyden bahsettiğini
konu ben değildim
o aşktan bahsederken
hep eskisinden di konuşmalar


-bi kere mi sever ayaz insan gerçekten
-bi kere ölür
-yeniden yaşamak istemez mi insan
-ölümüne bir kere seversin ölürsün
bir kere ölür çünkü insan
-hiç mi çare yoktur buna ayaz
-ne gibi?
-yeniden ama başkasıyla yaşamak istemek gibi
-o başkası sen misin?
-konu o değil ayaz soruyorum sadece
-bana aşık olmadın dimi nisa?
-ya oldum ya da olmadım soruma cevap ver
mesela bulut yaşasaydı
süpermenin yaşasaydı
onu bırakıp gidebilecek miydin?
-konu bu değil sen aşktan bahsediyorsun
-bende onu diyorum belki senin de bir süpermene ihtiyacın vardır
-kendini süpermen sanmaya mı başladın sen?
-yani
-ne yani??
-belki, bilmiyorum herkes olabilir süpermenin
sen sadece süpermenlerin varlığına inan yeter
-inandırıcak gibi duran birisi var aslında
-aa kimmiş o çok merak ettim
-o kendini biliyor bence