1. 26.
    0
    eşref daha sonra hep saygı duydu ayaz'a
    bu saygı duyuşa korkma
    veya uğraşılmayacak birisi olduğunu anlama da diyebiliriz aslında
    ayaz yaptığı şeyi marifetmiş gibi bana anlatmadı
    daha doğrusu kimseye anlatmadı
    askerliği bitmiş artık işe başlaması gerekiyordu ama
    ayaz hiç uğraşmadı bunlarla
    ne staja başvurdu ne de iş aradı
    sabahları çıkıyor çoğu zaman geceleri geliyordu
    mahallede de eskisi takılmıyordu artık
    sonra biz evlenmeye karar verdik eşrefle
    ayaz elinden gelen herşeyi yapıp organizyonda çok aktif yardımcı oldu
    oturup konuştum düğünde
    sapkınlık yapma içme dedim
    çünkü abisinin düğünde komaya giriyordu içmekten
    ağzına bile sürmedi içkiyi
    abisiyle karşılıklı oynadı düğünde
    araları süperdi
    biz ayrı eve taşındık
    yine araları güzeldi
    bir gece çok geç saatte eve gelmiş
    balkonda oturmuş ağlamış kendi kendine
    sonra odasına geçmiş kapıyı kilitlemiş
    tabi kimse o anlık farkında değil olayın
    birgün çıkmamış hastadır diye pek umurlarında da olmamış bizimkilerin
    2-3 gün olunca olay ciddileşmiş
    yemek yememiş
    annem beni çağırdı
    aras bi yandan konuşacam diye uğraşıyor
    babası bi yandan
    annem bi yandan
    ama nuh diyor peygamder demiyordu
    o bişey yeyip içmemekten bitkin düştü
    annemle ben ağlamaktan
    abimle babam da sinirden
    kimse ile konuşmadı
    annem yazık kadın yemek yapıp bırakıyordu ona
    oğlum mutfakta yemek var yiyebilirsin
    istediğin zaman diye
    geceleri bile nöbet tuttu annem
    hani karnı acıkırda kalkıcak olursa hemen bişeyler ısıtıp ayaz'a yedireyim diye


    biraz zaman geçtikten sonra eşref bırakın ben bi konuşayım dedi
    kimseyi içeri almayan ayaz
    onu içeri aldı
    3-4 saat konuştular
    eşref dışarı çıktı
    annem direkt sordu ne oldu ne diyor diye
    eşref *biraz morali bozuk yalnız kalmaya ihtiyacı var
    fazla üstüne gitmeyin dedi
    ben sordum anlatsana ne konuştunuz diye
    çaktırmadan eve gidelim anlatıcam dedi
    hadi eve gidiyoruz o zaman dedim
    daha yolda başladım anlattırmaya


    • ayaz kendini öldürmek istiyormuş
    genel olarak bi mutsuzluğu varmış
    kimseye anlatmak ve paylaşmak istemiyormuş
    zevk almıyormuş yaşadıklarından

    eşref de*kendini öldürmek belki senin için çok iyi bir çözüm ama
    anneni ablanı abini babanı arkadaşlarını düşünürsek haksızlık edersin
    düşün ki yarın ben ablanı terkettim?
    ya da baban allah korusun vefat etti?
    kendini kurtarmış olursun ölünce ama
    annen le ablan kendi dertleri ile uğraşırken
    bir de senin nedenini bile bilmedikleri bi ölümün kabusunu da yaşayacaklar
    sana bişey olursa ablan üzülür
    sana bişey olursa annen üzülür
    annen üzülürse ablan daha çok üzülür
    o üzülürse doğacak çocuğumuz zarar görür
    dayı bile olamadan gitmiş olursun
    belki çözümsüz çaresiz kaldığın için kendini öldürmek istiyorsun ama
    başka insanları da çaresiz bırakmaya hakkın yok demiş


    eşrefin bana anlattığı bu kadar
    ama çok iyi biliyorum ki aralarında bir sır var
    sonra bu sırrın bi kısmını öğrendim
    eşref beni terketmeyeceği üzerine yemin etmiş
    ayaz'da annesi ölmeden kendine bişey yapmayacağına


    -iyi de eşisin eşrefin sana da mı anlatmıyor o artık sırmı neyse?
    -anlatmıyor daha doğrusu yok diyor
    adam gibi oturduk konuştuk diyor
    üzmeyecek seni ve anneni diyor
    bizle neden konuşmadı da seninle konuştu diye soruyorum
    bilmiyorum diyor geçiştiriyor
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster