ankara sokaklarında geçen iki yıl

o günün akşamında yurda gittim. Telefonum çaldı, annem arıyordu.
bi ihtiyacın var mı oğlum falan dedi yok annecim dedim. tamam baban yine de 200 lira yatırdı dedi.
şaşırdım. içim gitti lan. adamın geliri 1000 lira zaten 200 bana kirası şuyu buyu derken ne yiyecek bunlar
bi an dört kolla okula sarılayım dedim. sonra düşündüm ulan okuyunca bunları kurtarabilicek miyim sanki?
kendimi bile kurtaramayacaktım. o an kafamda bişeyler oturmaya başladı. legal ya da illegal, bir yolunu bulucaktım.
turanı aradım, kardeşim dedim çıkabilirsen gel bi konuşmamız lazım dedim.
geldi hemen. bahçelide cafe show diye biyer var bilirsiniz. o civardaki kahvehane tarzı tek yerdi
çayı yine 1.25e satıyodu namussuz, sonradan öğrendim alt katta da kumar oynatıyormuş herif.
Neyse ben kalktım gittim oraya turanı bekliyorum. bi on onbeş dkya gelir diye tahmin ediyodum