6 hikaye yarrak siken kelebek

ayaz kimin ne dediğine aldırmadan elindekini içmeye devam etti
eniştesi bir araca binip gitmek zorunda kaldı
ablası uzun süre ağladı ve ayaz a bişeyler anlatmaya çalıştı ama
ayazın pek dinlemeye niyeti yok gibiydi
onca anlatılana rağmen ağzını açıp tek kelime etmedi
ablası konuşmasını annesi ile sürdürmeye devam etti
karşılıklı konuşuyorlardı
ayaz ayağa kalktı
balkon korkuluklarına dayandı iyice
sonra sallanmaya başladı
bu sallanış annesinin anlattığı kadarı ile bulutun sallanışıydı
ve bu aklıma gelir gelmez ayazın da bulut gibi balkondan düşerek ölmek istediği geldi
intihar edecek miydi gerçekten
ne yaşamış olabilirdi ki intihar edecek kadar kararlılaştıran
peki etmesi gerekiyorsa neden annesini bekliyordu ki
herşeye rağmen korkuyor muydu ölümden?
ya da içinde bir umut mu vardı
birgün mutlu olabileceğine dair


iyice sarktı ayaz balkondan
dur diye bağırmak istedim ama
resmen donakaldım sesim çıkmadı
annesi kalktı yerinden
korkuluğa tutunmuş elinden tuttu
koltuğuna tekrar oturdu ayaz ağlıyordu
ablası da ağlıyordu
annesi ağlamıyordu
ayazın gözyaşını siliyordu
duygulanmalı mıydım?
duygulanmadım
korktum sadece
belli ki alışkındılar
tahmin ettiğim kadar panik yapmadılar
ayaz daha önce de denemiş olmalıydı
belki de biliyorlardı kendini öldüreceğini


ben bu konulardan kopmak istiyordum
artık ayaz falan uğraşmak istemiyordum
belli ki çok üzülücektim
şimdiden üzülüyordum haline
bence acilen tedavi edilmesi gerekiyordu
intiharı düşünen ve bunu kafasına koymuş gözüken birisi deli değil de ne olabilirdi ki?
ev arayışlarına başlamam lazımdı
hem artık benimle bi bağları da kalmamıştı

herhangi bir mazaretle bile olsa
onların yanına gitmemeliydim
çünkü ben aklı başında güzel bi kızdım


ayaz oturduktan sonra yine tartışmaları devam etti
benim tv açıktı ama perdenin yanından onları izliyordum
ayrıca ogün'ün göndermiş olduğu mesaja cevap vermek için bişeyler de düşünüyordum
dönmeyi düşünüyordum aslında ogün'e
en azından sosyal olabilme açısından ogün yeterliydi
sevmiyordum ama belki zamanla severdim
belki de kimseye yeterli zamanı vermediğim için sevemiyordum
ya da hep önyargılı oluşumdan
kendimi beğenmiş de olabilirdim
ya da hep hakettiğimden fazlasını istiyor oluşumdan