artık akıllandım isyan yok anarşizm yok

devam...

bayaa bir koşturduk daha sonra nefesim kesildi. arkadaş ciğersizdi ama ben daha fazla gidemezdim.

selmayı kaybetmenin acısıylada güçsüzleşmişdim o an. sanki koştukca dahada kaybedicem gibime geliyordu.

ara sokakta 5 10 kişi toplandık diğerlerini tanımıyordum onlarda bizim gibi eylemcilerdi..

-kim o kız
+anlattım ya kardeşim. suratımı görünce yanıma geldi krem filan sürdü.
-güzel kızmış
+üzgün bi şekilde güzeldi dedim.

daha sonra sigara istedim sigara yaktım. hafif hafif tekrar istiklale toplanmaya gidiyorduk.

içimde fazla üzüntü yoktu. 'lan bellki karşılaşırım sıkma canını honbill alt tarafı bi kız aşık olmadın ya diyordu iç sesim.

toplanıyordu herkes yavaş yavaş. yerler hep suydu. topa ezip geçmiş buraları belli.

sloganlar devam ediyordu. bizde katıdık 5 10 dk sonra beni mutu eden cümle çıktı arkadaşımın ağzından.

-yoldaş bu senin az önce tanıştıgın kız değilmi ?
+hani hani nerde yoldaş ?
- şurda bak gelinlikçinin orda.

hay yaşa be yoldaş diyip yanagından öptüm. garipsedi biraz böyle bi şaşırdı ama gibimde değildi..

yanına gittim.

telefonuna bakıyordu.

arif susam stayla gibi yanına yaklaşıp

'pardon bir dakika bakarmısınız ben sizi bir yerden tanır gibiydimmm diye salakça bişey söyledim.

güldü.

+ meraba dedi.

-meraba dedim. 'nerde sizinkiler kaybettiniz sanırım birbirinizi'

+aynen ya çok kalabık tutamıyoruz birbirimizi. mesaj attım ama gelirler şimdi.

- anladım.

+ kaşın nasıl oldu ağrınn varmı
inanılmaz ağrıyordu beyler..
- aa hayır yok geçti..