1. 276.
    0
    emre vurdumduymazdı mehmet dede yıllarca bu karşılaşmayı bekliyordu zaten olan bana olmuştu allahın her gecesi betülü ölürken görüyordum taarruz, torre kendine gel diye beni uyandırıyordu her aynaya baktığımda betülü görmeye başladım hep bana gel diyordu yine o gecelerden biriydi emre ile aynı odada kalıyoruz emre benim anormal hallerimden artık bana acıyarak bakıyordu camdan dışarı bakıyordum dışarıda betül vardı emreye diyordum görmüyormusun abi betül orada çıkıcam yanına gidicem dedim ayaklarına kapandım nolur bırak gidiyim betül orada abi dedim kafamı kaldırıp emreye baktım ve emre gibi bir adamın gözyaşlarına tanık oldum
    ···
   tümünü göster