1. 51.
    0
    hayatımda iki kez ölümden döndüm amk. yani büyük olaylar değil aslında, hatta anlattığımda ızdırabını gibeyim diyeceğinizi de biliyorum ama nikime uygun davranarak anlatıcam panpalar.

    birincisinde çok küçüktüm, pek hatırlamıyorum. anneannemin köyüne gitmişiz. yerden elma toplarken arı kovanına basmışım. arılar sarmış her tarafımı, 7 8 tanesi sokmuş. o gece bayağı ateşlenmişim falan, bütün köy telaş yapmış (çok güzel köydü bu arada). hastaneye falan nereden gidiyorsun amk? neyse ki atlatmışım.

    ikincisinde 12-13 yaşlarındayım. bu sefer de dedemin köyündeyim. dedemin iki tane tavuğu yan bahçeye kaçmış. onları alıcam. ama bizim bahçeyle yan bahçe arasındaki teller keskin ve yüksek, geçemiyorum. ben de kümese tırmanıp karşıya atlamaya karar verdim. bir ayağımı bastım kümesin üstündeki kiremitlere. sonra diğer ayağımı da koydum. vıcık diye bir ses geldi. kendimi hazırladım, karşıya atlıycam, bir vızıltı duydum. sonra da sağ bacağımda bir acı. bir baktım, 20-30 tane arı vızır vızır dolanıyor bacağımın etrafında. bağıra bağıra koştum eve. 8-9 tane arı iğnesi de o zaman yemiştim. sonra şehre indik, hastaneye falan. benim bilincim kaybolmaya başlamıştı, ateşim de yükseldi falan. ama onu da atlattık çok şükür.

    o yüzden hayatta en korktuğum hayvanlar arılardır. şehir çocuğuyum ben amk. ayıymış aslanmış nerede görücem? şimdiye kadar gördüğüm en yabani hayvanlar yılanla tilkiydi. onlar da sen daha korkmaya fırsat bulamadan senden kaçar. ama arılar öyle mi? her yerde namıssızlar.

    en korktuğum film de ahan buydu: http://www.imdb.com/title...2492/?ref_=nm_flmg_act_18 güzel filmdi lan yalnız. 11,12 yaşımdayken falan izlemiştim onu da.
    ···
   tümünü göster