kimseye anlatamadım anlatasım var

izne geldim acemilik bitti. sonra tekrardan aradım bunu. nasılsın iyi misin diye. tanıyamadığını söyledi uyku sersemiymiş. kendimi tanıttıktan sonra. havadan sudan konuştuk tabi. bu sırada kendisi memleketteymiş. ailesinin yanında. tabii görüşemedik. benim izin 10 gün. kendisinin 1 ayı var izin olarak. neyse bu sıralarda bende erzincan'a gittim. oralarda hasret çekiyorum amk. telefon yok tabi daha. usta değiliz ya. bizi ordan anasının dıbına en uzak karakoluna sürdüler dutluca karakoluna. neyse orda yardım ettiler bize sağolsunlar. bi şekilde mesaj attım nerde olduğumu iyi olduğumu onun nasıl olduğunu sordum. benden adres istedi. bu telefondan ulaşıp ulaşamayacağımı sordu. bende yakında ulaşabileceğini söyledim telefon yapıcam ya. o sırada kar kış kıyamet derken. aradan baya zaman geçti.