0
akşam saat 7 gibi kalkıyorum. babam eve gelmiş, annem sofrayı hazırlıyor. yemeğe oturuyorum fazla bir şey yemeden kalkıyorum. neden bilmiyorum o gün odamın sessizliğine dalınca yağmurun sesinden çok etkileniyorum.amk daha sabah hava güneş sıçıyordu ne ara yağmur başladı diye ekoyu giblemeden montumu giyiyorum sırtıma. montumun iç cebinde hiç yanımdan ayırmadığım not defterim ve kalemimi yokluyorum. sonra anneme ben dışarı çıkıcam biraz diyorum. annem şaşırıyor tabi uzun uzun bakıyor bana. bense hemen aklındaki düşünceleri okuyorum:''malmısın yavrum dışarda yağmur yağıyor okuldan gelince ne güzel bir hava vardı o zaman aklın derdeydi.ama ilk defa dışarı çıkmak isteyen beni engellemek de istemiyordu sosyal bir hayatım olamamasından yakınan annem.
