incisözlük

" inanınız ki en cesur yaşayan biziz;
üç büyük korku bizde yoktur.
sefalet, hastalık, ölüm korkusu.

bu en büyük üç zaaftan kurtulduk.
biz kaldırım çocukları ve kaldırım köpekleri,
insanların ve hayvanların en kuvvetlisiyiz.

ölümden korkmuyoruz ki, hastalıktan korkalım
hastalıktan korkmuyoruz ki, sefaletten korkalım
sefaletten korkmuyoruz ki, dolgun bir karın sıvamak ihtiyacıyla,
hamilerimizin önünde el pençe divan duralım ve onlara :
"afiyeti devletimiz nasıldır efendim ?" diye soralım.

biz kendi kendimize sorarız :
- afiyeti devletiniz nasıldır efendimiz ?
ve kendi kendimize cevap veririz :
- hep öyle, hep öyle, hep öyle !
hep öyle ne olarak ?
...
iyi mi fena mı ?
- iyi veya fena biz hürüz.

gece yarısı kaldırımların üstünde esen hürriyetin rüzgarıdır.
ah, biz o ruzgari severiz; binbir ihtiyaçla yüzleri yanan kaldırım çocukları,
o rüzgarla hırslarımızı soğuturuz !

kaldırımlarda ayaklar boş ve baş doludur.
baş... ah... başımız...
biz, kaldırım çocuklarının başı...
orada nağmeler ve mısralar,
hayaller ve resimler,
hatıralar ve ümitler,
doludur.

öyle hatıralar ki
asla tekerrür,
öyle ümitler ki
asla tahakkuk etmeyeceklerdir.

bunları biraz hissederiz,
bunun için o hatıralarımız ve ümitlerimiz çok azizdirler."