uzaktaki sevgiliyi özlemek

Ben Eskişehir'deyim, o Ankara'da.trenle bir buçuk saatlik bi mesafe ama meseleler öyle karışık ki o uzaklık sanki 20 saat. Ankarada kaldım 2 hafta, hergün duş aldım hazırlandım onu görecem diye, hergün huur annesi engel oldu bir şekilde. Babası polis, hiçbir şekilde uzlaşamayacağımız bir adam. Sırf bu sebepten ötürü 1 hafta konuşmadık, hergün yalvardım savaşmadan bırakmak olmaz, denemeden olmaz diye. Sustu, cevap vermedi. Sonra dedi ki, tamam babamı karşıma alacak kadar seviyorum seni.1 hafta boyunca tükettiğim alkolün, otun haddi hesabı yoktu hayatım gibildi. Sonra o mesaj geldiği an dünyanın en mutlu adamı oldum. Esişehire dönme vaktim geldi, sabah buluştuk. Keşke ona son kez sarıldığımı bilseydim. bırakmazdım, ölene kadar öyle kalabilirdim heralde. bazı şeyler var ki anasını gibsen yetmez insana, aynen o vaziyetteyim işte.