babasına seni seviyorum diyebilen var mı lan

kardeşim çünkü babalarımız sindirilmiş adamlar. düzen eritmiş onları. düzenden kastım devlet meseleleri filan değil. kabul etmeyeceğin birşey var babanı izle ezik( hakaret olarak değil, tabiki babanın dıbına çakim de) olduğunu anlarsın, ama kabullenmezsin çünkü baban utanır. toplum ona o görevi vermiş, baba gülmez baba samimi olmaz denilmiş.

biraraya geldiğinizde kasılır bu çocuğa ne diyeyim diye düşünür sana sunduğu imkanlara bakar, eserine bakar elimden bunlar geliyor oğul sana şöyle bi sarılmak istiyorum seni seviyorum bin kurusu der ama yapamaz.

edit: dur başlamışken devam ettirelim aq

herneyse sonuçta insanız bizde aq, karşımızdakileri anlayabiliyoruz hal ve hareketlerden. size nasıl davranılırsa öyle davranırsınız insanlara. babamızın yaptığı bu hareketleri görünce(çekimser, biraz sert, biraz somurtkan) kendimize karşı yapılmış diye algılarız. artık ikili arasında bi sınır vardır.

aile içerisinde( her ne kadar aile de desek aile de toplumun en küçük yapı taşıdır) başlar böyle ufak jestler , sınırlı sevgiler vs. ama kızlar bilir bunu mesela. babasının kendisini sevdiğini. çünkü kızlar bizim mekanizmadan farklıdır, kendisine nasıl davranılırsa davranılsın bir yerde sevilip sevilmedini hemen anlarlar, baba sert davransın kızsın, kız hemen iki öper kandırır babasını çünkü biliyor kendisini sevdiğini. bu yüzden denilir işte kız babaya, erkek anaya düşkün olur diye. erkeğin anaya düşkün olmasının sebebi ise daha farklı bir noktadır huur çocukları şimdi gibtir olup yatın.