herşey 2006 yazında başladı

Gözümü açtığımda seyit hocanın evindeydim, ilk aklıma gelenleri direk söyledim’’ tedmur nerde, güvercin nerede’’ . Hoca gülerek sakin ol o da iyileşecek dedi.
Oraya nasıl geri geldiğimi hiçbir zaman söylemedi seyit hoca. 1 gün orada kaldım, hocayla baya sohbet ettik, onlardan nasıl korunulması gerektiği hakkında. Diğer günün sabahı babam arabayla gelip beni aldı. Ben hocadayken tamir ettirmiş demek ki. Olan bitenle ilgili konuşmadık. Hemen annemi de alıp köyden izmit’e doğru yola çıktık, telefonumu almak için elimi cebime attığımda kuzenimin tespihi cebimdeydi, hiçbir zarar görmemiş şekilde tertemiz.

Bu olaydan sonra bir müddet aynalara dahi bakamadım ve zaman zaman alakasız yerlerde beyaz güvercinle karşılaştım. Hatta üniversite de Bornova stadyumunun orada oturdum, her sabah penceremin önünde olurdu.

‘’Yalnız Değilsiniz, onlar Hep Sizin Yanınızda…’’