1. 1.
    +2 -1
    elifim 11 yaşında lösemi hastası ve ailesi olmayan minik meleğim... :(

    bana yüzünü "çirkinim beni görme" diye göstermeyen minik kuzum...

    lösevde yatan, ailesi olmadığından dolayı ziyarette onun velisi olduğum küçük kız.

    antremana girmeden aldığım acı haberle löseve gittim. odası boştu ve düzenlenmişti...
    oyuncakları, abur cuburları, vişne reçeli, yastığı ve "sihirli" tarağı orda duruyordu.
    direk ağlamaya başladım öldüğünü anladım...

    beni morga zütürdüler ve yüzünü ilk defa gördüm. 2 senedir ziyaret etmeme rağmen hiç görmemiştim. o kadar tatlıydı ki..
    kanser hücreleri yemiş bitirmiş benim küçük kızımı...
    dudakları morarmış kansızlıktan... vücudu bembeyaz... ve altın sarısı direnen azcık saçları...

    gitme elif dön yine oyun oynayalım...

    bana yine anlat o minik kalbinle hissettiklerini... :(

    nolur dön geriye bana bu acıyı yaşatma...

    kaybettim beyler minik meleğimi... artık o yok.

    mevsimini bilmeden benden çilek reçeli isteyen minik kız yok artık.
    bunu burda yazarkende ağlıyorum şu an.

    acımı sizlerle paylaştım. hasta ve küçük çocukları ziyaret etmeyi onları mutlu etmeyi unutmayın...

    saygılar.
    ···
   tümünü göster