ulan dinleyen olursa size bi hikaye

panpalar dedim ya mahallede büyüdük biz yumruk tekme bıçak normal şeylerdi. o zaman öyle sanıyordum en azından. okul çıkışı oldu ben servise giderken herifler ekmek bıçağı çektiler. hayatta asla geri adım atmam. hep böyledir başıma çok iş açtı zaten devam ettikce anlayacaksınız. bıçaklı adamların uzerine koştum koşmaz olaydım. dayağın hasını yedim okul bahçesinde. linç olmama ramak kala mudur kurtardı amk. hatta mudur de bi iki yumruk yedi. ağzım burnum dağılmış bi halde bindik servise. iner inmez millet halimi görünce toplandı plan belliydi okula geleceklerdi ve karşılığını verecektik. bi arkadasım vardı adı şahin. tehlikenin insana bürünmüş halidir kendisi. hatta şuan diyarbakırda hapiste kendisi ileride yine kendisine değinicez bu ön bilgilendirme olsun. Şahin geldi geçmiş olsun faslından sonra lisemin adını sordu söyleyince tamam dedi sadece. adam pazarda çalışıyodu okuldan buldugu boş zamanlarda. meğerse okulun ağası bunun tezgahta beraber çalıştığı adammış nerden bileyim. Şahin herkese iş artık bende kimse olay yaratmıyor dedi. zaten onun sözünün üstüne de kimse laf edemezdi.