1. 226.
    0
    beyler ben hıc yakalanmadım ama bı keresınde az daha yakalanıyordum. anlatıyorum

    benım zamanımda evlerde bılgısayar falan yok bulvar gazetesı şok falan alıp onlara bakardık oyle 31 cekerdık.. bızım evın ılerısınde kayalıklar var bır arkadasla oraya gıtmıstım , kayalıkların arasında kucuk ferre dergısı bulmustum cepe sıgacak kadar kucuk.. dergıyı alıp eve goturdum. babam annem işte idi.. dergideki en ciksi pozu acıp dergiyi koltuga yerlestirdim ve karsısına gecip baka baka 31 cektim... 31 cekmeden kuzenım benı cagırmıstı carsıya gıtmek ıcın.. ben o acele ile 31 bıttıkten sonra dergiyi kapatmadan ustumu gıyıp dısarı cıktım.. carsı 15dklık mesafede.. 100 metre kadar yuruduk annemı gördüm işten eve gelıyordu.. neyse devam ettik biz bi 10dk yuruduk.. benım aklıma bırden evdeki derginin acık kaldıgı geldi.. o an başımdan kaynar sular dokuldu.. suratım kıpkırmızı oldu.. kuzenıme benım eve gıtmem gerek dedım arkamı dondugum gıbı eve dogru usaın bolt gıbı kosmaya basladım.. fakat kafamdan 40 turlu sey gecıyordu korkudan.. mahalleye girdigimde kan ter ıcınde kalmıstım bi de yaz idi.. babaannem kapının onunde manalı manalı bana bakıyordu aha dedim sıctık ogrendıler.. ama 1.kattaki halamdaki annemlerin gülüşmelerini duyunca derin bir ooooooohh cektim biz 3.kattayız.. annem eve cıkmadan halamlarda oturiyim biraz demiş herhalde.. eve cıktım dergi acık koltukta.. aldım dergiyi cebime sokup en yakın çöpe attım..
    bunu hayatım boyunca unutamadım ve sanırım unutamıycamda bana cok buyuk bir ders oldu...
    ···
   tümünü göster