1. 76.
    0
    ama her aksam 6 olmadan şeymayı evine kadar bırakıyordum aynı o ilk tanıştığımız günlerdeki gibi bi yandan yürüyor bi yandan birbirmzi dinliyorduk. mahalle baskısından dolayı sevdiğimi evine bırakmadan doya doya sarılamıyordum. içime oturmuştur o günden beri. gözlerinin içine bakıyor ve sadece ii akşamlar diyebiliyordum. ha gurbette olan biri için bu bile çok büyük nimetti allahıma şükrediyordum
    ···
   tümünü göster