yaptığım en kral şerefsizliği anlatıyorum

neyse dedim gel çıkalım yavaştan bişeyler yeriz, burda ikram etmedim evde bişey yok kusura bakma dışarda yiyelim diye dedim..

giydik ayakkabıları çıktık, yürürken şeytanın cennetten kovulmadan önceki hali gibi hissediyorum. kibirli ve vakur. planım kusursuzdu çünkü, son asrın ve günümüz medeniyetler tarihinin gördüğü en kral şerefsizliği yapacaktım. bu kandırılışlarımın bir intikamıydı, bu iyi niyetlerimin büyük bir haykırışıydı...

sahil yoluna doğru inerken buna dedim ki lan gel istersen moda sahile gidelim (kadıköy-moda) orda içeriz dedim cemil'le fatih'i de alalım gel, bu biraz düşündü... düşünürken gel lan gel hadi deyip önce cemil'i almaya gittik. oradan fatih'lere gittik ama bu gelmicek gibi oldu kaş göz yapıp fırsatı kaçırmaması konusunda ikna edici bakışlar attım.

amacım yılın olayını onların da görmesini sağlamaktı. hem ayrıca yanımda onların da olması lazımdı çünkü tek olmamam gereken bir an yaşanacaktı çünkü...