korkudan kahve falıma bakamadı olaylar gelişti

Yerimden kalkıp doğrulmuştum. Üzerimde çırılçıplaktı. O yeşil ameliyat örtüsüne benzeyen örtüyü alıp belime bağladım. Daldaşşak ortadaydık dıbına koyim... Yavaş yavaş yürümeye başladım. Kırılmış yoğum bakım odasından çıktım. Sağımda bir oda vardı ilk oraya baktım usulca. yine her yer kan gölüne dönmüştü. Duvarda, seni almaya geldik yazıyordu. Kan ile yazılmıştı. Arapça ya da farklı alfabelerde yazılar ile doluydu oda ama tek okuyabildiğim o yazıydı. Her yerim diken diken olmuştu. Odadan hızlıca çıktım hızlı adımlarla hastane içinde yürümeye başladım. Kimse yok mu neredesiniz nerede bu kadar insan diye bağırıyordum kısık kısık. Korkudan çok sesli de bağıramıyordum. Biri benimle dalga geçiyordu, birileri... Gülüşmeler artıyor boğazdan gelen o hırıltılı sesleri duymamak mümkün değil. kulağımın sanki içinde. birden yanımda hızlıca bir şey geçti. bana sürtünmüştü ama görememiştim ne olduğunu o an duvara doğru itildim. Bir diğer tarafdan bir diğeri bana vuruyordu. böyle yumruk atma gibi değil ama bir güç beni ordan oraya çekiştiriyordu.