1. 151.
    +1
    Gözlerim kapalı vaziyette ama odanın içi komple sis hissediyorum. Gözümü aralıyorum her taraf bembeyaz bulanık. Sisin içinde biri bembeyaz pelerinli, beyaz entari giymiş ayaklarımın ucunda dikiliyor, yüzünü göremiyorum ama şekil olarak ince uzun boylu birisi, aşağı doğru inceliyor, huni şeklini alıyor. Gözümü komple açmaya çalışıyorum, açamıyorum. Doğrulmaya çalışıyorum olmuyor. Yatağın arkasından iki kol omuzlarımdan tutuyor gibi hissediyorum. Yavaş yavaş bana yaklaşıyor ama sanki uçuyor gibi, kayarak geliyor üstüme doğru. Yanda ki arkadaşıma bağırmak istiyorum bağıramıyorum. Dua okumaya çalışıyorum, sözlerini karıştıyorum. Kendimi yataktan atmaya çalışıyorum, sanki ucuna kadar geliyorum, 1cm daha kayabilsem düşücem yataktan, gene olmuyor. iyice yanıma yaklaştı, kulağıma doğru bir şeyler söylemeye başladı ne dediği anlaşılmıyor ama Türkçe değildi eminim çok derinden geliyordu sesi, sanki çok uzaktan rüzgar getiriyor gibi bazen yükseliyor bazen çok alçalıyordu sanki beynime aşırı yükleme yapılıyor biraz sonra patlayacak gibi hissediyordum sadece ‘’küffar’’ dediğini en son duydum hırlıyormuş gibi sanki yüzü direk başımın yanındaydı. Ben sadece allah’ı anıyorum başka hiç bir şey gelmiyor elimden. Allahım allahım allahım… tekrarlıyıp duruyorum sadece.
    Birden üstümden yük kalktı hemen doğruldum, elemanla benim yatağımın arasında komidinin üzerinde ki gece lambasını yaktım. Arkadaşım gözlerini iyice açmış, yüzü bembeyaz pikeyi boğazına kadar çekmiş. Şok olmuş vaziyette bana bakıyordu.
    ···
   tümünü göster