çocukken bakkaldan çaldığınız şeyler

öncelikle başlığı açana sevgi saygılarımı iletmeyi bir borç bilirim
eskiden fena bi hırsız değildim ta ki kuran kursunda haram helal kavramlarını iyice öğrenene kadar

yalnız barzo gibi de tak tuk çalıp iş görmezdim hep bi sermayem olurdu
taktiğim şuydu, ilk olarak bakkala paraya verirdim, iki tane gofret alıyorum derdim ve kesinlikle bozuk paralardan para üstsüz olarak ödememi yapardım. bakkal paraları saymakla uğraşırken 2 tane alacağım gofretten kah 5 tane alırdım, kah yerine muadillerini eklerdim. ben çıkana kadar bakkala tamam ekgib yok lafını ancak hazır ederdi..

ikinci taktiğim yine benzer bi şekilde yanına koymaktı, dayıma sigara alır, para üstünü alınca şabbadanak diye üstü zaten bana bağışlanmış olan parayı cipse dönüştüreyim bari rollerini keserdim. dışarıda bulunan cipslerden ilkini elimle bakkala gösterir, tamam işaretini aldıktan sonra 1 tane yerine 5 tane alırdım.. hatta bazen aynı cipsi yemekten usanır, fuat abi bunu değiştiriyorum ben diye yine bakkalın onayını alır, 3-4 tane yenisiyle eve geri dönerdim..

yaş biraz büyüyüp de ferreyu farkedince hali hazırda hala siyah poşette satılan muzur neşriyata merek saldım. bu sefer eve giren kalın kalın pazar gazeteleri imdadıma yetişti. gazeteciye daha girmeden muzur neşriyatı gazetemin içine yerleştirirdim. o an günlük gazeteyle haşır neşir olduğumu sanan gazeteci mahmurluktan bi napıyosun demeye bile tenezzül etmezdi. sonra hoop ferrelu gazeteyi seçer paramı verirdim. bi iki kere içerden vermeye kalkıştı ali osman abi, dedim yok biz eklerini okumayız, evde bulmaca çözen yok bunu aldım ben diye geçiştirirdim..

hülasası; hep bi samimiyet çerçevesinde yaptım hırsızlığımı, hep yakınımdan tanıdığımdan çaldım