naber lan solcu ateist teröristler

kardeşliği, insanları ayırmamayı gezi parkında öğrendim ben...

arka sokaklardaydım polislerden kaçıyordum ayağım takıldı ve yere düştüm. fenerbahçe formalı biri elini uzattı yıllarca tuttuğu takım fenerbahçe diye ayırdığım düşman gördüğüm bir insan bana yardım ediyordu. o gün fenerbahçelisi, beşiktaşlısı omuz omuza haykırdık özgürlüğe ait şarkıları. ardından çok yorulmuştum ve acıkmıştım köşeye bir yere oturmuştum fakat cebimde hiç param yoktu o an.bir anda biri yanıma geldi bana simiti'nin yarısını bölüp uzattı beraber yiyelim dedi. nerelisin sen diyince bana ‘’kürdüm’’ dedi. çocukluğumda bana onlardan uzak dur onlar bizim gibi değil dedikleri bir insan bana yardım ediyor yemeğini bölüşüyordu.tek yürek olup birlikte kaçıyorduk sokaklarda. uyumak istemiştim her yer doluydu adım atıcak yer yoktu. ordan biri gel aramızda yat dedi 7-8 kişi beraber uyuduk. sonra öğrendim ki onlar aleviymiş. yıllarca bana dinsiz kızılbaş dedikleri insanlar benimle yatağını paylaşıyordu. beraber yiyorduk biber gazını.. hristiyanı, müslümanı, alevisi, türkü, kürdü, lazı, çerkezi, fenerbahçelisi, galatasaraylısı, beşiktaşlısı tek yürek olmuştu. orda anladım ki asıl düşmanlarımız bu insanlar değil bu ülkede bazı düzeni değiştirmeye çalışıp bizim dostça kardeşçe yaşamamızı istemeyen insanlar.