ablam ben abim ve saçma bir hayat

dışarı çıktığımda busenin yanında 3 tane izbandut gibi çocuk vardı, burdan güzel bi dayak yerim dedim. bunlar yanıma geldi.

-birader sen bu kızın hesabını çalmışsın?
-evet.
-oğlum bana tek kelime cevaplar verme giberim seni burda.

en azından belamı gibmemişti, oda bir şeydi.

artık ezik olmak istemiyordum, dayak yersem de onurumla yiyecektim.

-bana hiç bir şey yapamazsın.

dediğim anda kafa yedim, diğerleride hayvan gibi tekmeler atıyorlardı. busenin arada kahkahalarını duyuyordum, tam film gibiydi. açıkçası dokundu bu bana derken hulusi, samet, fazıl ve yanlarında 3 arkadaş daha allah allah allah nidalarıyla koşuyorlardı. gerçekten çok duygulanmıştım. çocukları üstümden çekip dövdüler, vay amk dedim, ne arkadaşlarım varmış. gerçekten çok duygulanmıştım. hulusi yanıma geldi.

-iyi misin lan?
-vay amk sen de snorlax gibiymişsin, bi uyandın gibtin ortalığı.