ablam ben abim ve saçma bir hayat

ablam eve gidene kadar benimle alay etmişti, gururuma yedirememiştim.

-sen görürsün eve gidince babama söyleyeceğim.
-söylersen giberim belanı.

bu giberim belanı kelimesi beni çok korkutuyordu, cevap vermedim. neden korkutuyordu bu kadar anlam veremiyordum. abim yine evde yoktu. akşam yemeğinde babam abimin nerde olduğunu sordu, kimseden ses çıkmadı. içimden pileyboy oldu huur çocuğu dedim ve yemeğimi yemeye devam ettim. bir ara mutfağa gittim telefonumu şarjdan çıkartacakken prizin yarısı çıktı. korktum ya elektrik çarparsa diye.

-babaaaaaannnnnnne fişşş çıktıııııııı

neden babam yerine babannemi çağırdığımı hala düşünüyordum.

-ne diye beni çağırıyon gavur, tamam çekil ben öleyim ben öleyim sen ölme.

bu lafı beni çok etkilemişti, ama fişi elleyecek cesaretim olmadığından odama çıktım.