mutluluk yasak bize

Hiçkimse kusura bakmasın. Bizim gibi insanlara mutluluk yasak. Anca dışarda gezen insanlara bakıp iç geçiririm. anne benim niye yok böyle bi hayatım, bana niye almıyorsunuz derim.

insanların alelade yaptıkları işler benim hayallerimi süsleyen şeyler.
Birkaç arkadaşıyla gezen arkadaş grupları, karısıyla çocuğuyla parkta, piknikte dolaşan aileler, ya da ne bileyim, ebeveynleriyle arkadaş gibi olan çocuklar. Bu liste uzar gider. Bi tak olmaz benden. Bu defter kapanıyor artık.

Geçenlerde bi akşam yolda yürürken çöp konteynerının yanında bi aile oturmuştu kaldırımda. ana baba ve çocuk. Muhtemelen suriyeli idi. Ve yine muhtemeldir ki o çöpten bişeyler bulmaya çalıştılar/çalışacaklardı. Ve yine muhtemeldir ki o gece orda sabahlayacaklardı.Ben naptım ? içim acıdı, üzüldüm ama yanlarından geçip gittim.
Hergün geçtiğim bi alt geçit var, suriyeli olduğunu tahmin ettiğim insanlar oturmuşlar onun merdivenine dileniyorlar. ana ve çocukları muhtemelen. içim eziliyor. Ama 10 saniye sürüyor o eziklik. Onlar gözümün önünden gidince herşey geçti zannediyorum. Sonra güzel zütlü bi karı görüp, uff karıya bak amk. Benim hiç böyle bi karım olmicak diyorum kendi kendime. Aşağılık şerefsizin biriyim işte ben amk.
Okumuş ama adam olamamış, insanlıktan nasibini almamış asosyal dingilin biriyim ben.

insanlar iğrenç yaratıklar, koltuk uğruna para uğruna güç uğruna hırs uğruna insanları öldürüp aç bırakıyorlar. Birçoğumuz, ulan bugün ne yesem diye düşünürken dünya üzerinde birçok insan ise acaba bugün bişeyler yiyebilecek miyim diyor kendi kendine.

Benim kendi hayatım adına, ileriye dönük bi idealim, planlarım yok. Olsa olsa evli mutlu çocuklu olur tüm hayalim ama olmayacak muhtemelen :(
Ne emmeye geliyorsun ne gömmeye derlerya hani, hah işte öyle biriyim ben. Ama buraya kadar. Bundan sonra hem emmeye hem gömmeye gelicem. Madem kendim için bişey yapamıyorum, başka insanlar için bişey yapıcam.
Öyle pc başında oturup depresif depresif gibindirik başlıklar açıp dert yanmak yok artık. Olmamasını istiyorum.

Biliyorum, uyuyup uyanınca gibtir et ferre izliyorum yea dicem yine muhtemelen ama buraya yazdıklarımı açıp okicam kendime ihanet ettikçe.

Öyle işte. Okumayanı gibsinler...