kız kardeşimle ormanda kaybolduk

Tabi ki ebe olmak yine bize düştü. 20'ye kadar sayın biz saklanacağız dediler, oysa ki biz 17'ye kadar sayabiliyorduk...
Dakikalarca saymaya uğraştıktan sonra yeter artık sayamıyorum işte diyip döndüm. Kız kardeşiminde omuzuna dokundum ve başladık aramaya. Dakikalarca aradık, aradık... Artık bitap düşmüştük. Bağırmaya başladık, tamam kurt oldunuz çıkın diye, bağırdık bağırmasına ama çıkmadılar yine. Mahallede saklanbaç oynarken giidp evde saklanan muzip arkadaşlarımızın taktiğini izlediklerini düşündük. işte şimdi onları gidip evde bulacaktık...
Ama, ama ev neredeydi ki? Körebe oynarken delidanalar gibi sağa sola koşmuştuk, şimdi nasıl bulacaktık yolu?
Oturduk bir kayaya ve bunun oyun içinde oyun olduğunu anlamamız çok sürmedi. Ancak bu sefer çok kızgındık, istenmediğimiz yere gitmezdik, bir daha eve dönmeyecektik...