kız kardeşimle ormanda kaybolduk

Yaklaştıkça solumasını duyuyordum, aramızda iki metre kaldıktan sonra sağa ve sola ağır hareketler yapıyordu, bu bir kurttu ve korkudan altımıza sıçmak üzereydik. içimden bildiğim duaları okumaya başladım.
Kurt yanımıza kadar sokuldu, korkudan hareket edemiyorduk. Biraz durdu ve yanımıza çöktü. Bir süre daha hareketsiz kalıp bekledik, ancak zamanla kurtun saldırmayacağını anladık, bizde oturduk. Ona mangaldan arta kalan kemiklerimizden verdik. Okşadık, sevdik onu, boynunun alt kısmında yara vardı, müdahale edebildiğimiz kadar ettik.
Tan yeri ağarmaya başlamıştı, kurtla iyiden iyice dost olduk. Ama hala ne gelen vardı ne giden...
Aklımıza dahiyane bir fikir geldi. Kurta kıyafetlerimizi koklattık ve bizi eve zütürmesini ümit ediyorduk. Bir süre anlamadı ne yapacağını ancak sonra aniden hareketlenip yürümeye başladı. Bizde peşine takıldık...