1. 1.
    +2
    Kitaplarda hep yazar, ateş yanıyomuş, sonsuz acı varmış, kaynar su içicekmişiz falan. Bunları hem az önce verdiğim bilgilerin ışığında hem de daha sembolik olarak düşünürseniz, cehennemde cennete erişebilecek kadar ahlak geliştirememiş insanların olacağını ve o insanların dünyada çekmediği acıları çekip tanrı tarafından istenen ahlak derecesine getirileceğini de anlarsınız.

    buradan da görüyoruz ki tanrı sizi seviyor amk daha ne yapsın olgunlaştırıyor işte. iyi yapıyor.

    şimdi diyeceksiniz ki gerçek hayatta insanlar kaynar su mu içiyo amk ne alaka. niye dünyada çekmemiz gerek acının daha çoğunu cehennemde çekmek zorundayız.

    bunun cevabı da şu analojiyle verilebilir.

    bir tane çocuk düşünün.

    çocuk sürekli basket oynuyor, lisede takımlara giriyor oynuyor ediyor.

    bu adam 25 yaşında çok iyi basket oynar değil mi? evet

    şimdi de başka bir çocuk düşünün.

    ama çocuk gitmek istememiş bırakmış oynamamış.

    bu adam da 25 yaşında hiç basket oynayamaz değil mi? evet

    bu ikisini bir araya getirip seneye basket maçı yapıcaz diyoruz. ikisi de canla başla hazırlanıyorlar. teketek basket oynicaklar.

    sizce hangisi alır?

    küçükken sürekli basket oynayan değil mi? evet.

    eğer küçükten bilen adam 1 sene boyunca hiç çalışmasaydı ama küçükten bilmeyen adam 1 sene boyunca hep çalışsaydı o zaman daha zorlu bir karşılaşma olurdu.

    demem o ki belirli bir yaşa geldikten sonra bir takım şeyleri öğrenmemiz zorlaşıyor. bizim çocukluk dönemimiz tanrıya göre dünyada geçirdiğimiz süre. henüz olgunlaşıyoruz ama olgunlaştığımızda(yani öldüğümüzde) basket bilmiyorsak, cehennemde basket öğrenmek için çok çok çok fazla çalışmamız gerekiyor.
    ···
   tümünü göster