bir am uğruna heba olan hayat

2 gün sonra bana mesaj atmıştı kız "neden bu kadar ilgisizsin bana karşı, seni mutlu etmek için sürekli uğraşıyorum 1 ay oldu daha beni öpmedin bile" dedi. hiç lafı eveleyip gevelemedim direk şunu söyledim "ben seninle mutlu olamıyorum, ben senin yanındayken gerçekten huzurlu hissediyorum kendimi. ama beni mutlu eden sen değilsin, ben birini çok seviyordum yaptığımız herşeyde onu hatırlıyorum ve sanki bu yaptıklarımızı seninle değilde onunla yapıyor gibi hissediyorum"... durur mu hiç bunu duyan insan? kızlar sandığımız kadar aptal değil, direk bitirdi benimle ilişkisini. "şimdi biraz daha iyiyim lan" dedim. ta ki ertesi güne kadar.
dedemi ziyarete gitmiştim işten daha gelmemişti(dedem bana babamdan daha çok babalık yapmıştır) içeri girdi, her akşam saat 8'de eve gelirdi hala hatırlarım. elini öptüm "hoş geldin dede" dedim göz ameliyatı olmuştu yeni gözünü damla dökmek için odasına gitti. odasına giderken şunu bilemezdim "son kez canlı yürüşünü göreceğimi". aradan 15 dk geçti dedem hala ortalıkta yok, odasına girdim direk. ve yüzü mosmor'du henüz daha ölmemişti belliydi ama can çekişiyordu çığlık çığlığa ambulans'ı aradım ve ambulansın gelmesini bekledim bu sırada dedem kollarımdaydı. ambulans gelemeden son nefesini vermişti ve en son şunu söylemişti "annene sahip çık". ve nefesi kesildi, nabzı yoktu, kalp atışları sıfırdı. kollarımda manevi babamın ölümüne şahit olmuştum (allah hiçbirinizin başına vermesin) zaten ambulans geldiğinde çok geçti ve bir daha o eli öpülecek adam görülmedi.