bir am uğruna heba olan hayat

ama üstüne gidicektim o kızdan vazgeçersem daha çok hatırlayacaktım diğer huuryu. tahmin ettiklerim hiç bi zaman doğru çıkmadı benim, çıkmamayada devam etti. o kızla devam ettikçe aklıma daha çok diğer huur geliyordu. yaptığımız herşeyde, düşünün ne kadar gibime düşkündüm ama o kızı eve bir kez bile davet etmedim. rüyalarımda görüyordum artık onu, çok zor zamanlardı beyler. bi am için hayatımız yavaştan yavaştan gibilmeye başlamıştı. kız'da anlamıştı her buluştuğumuzda hep o konuşurdu, ben susardım sürekli düşünürdüm. çok dolu bir kafaya sahiptim o sıralar. "niye bu kadar düşünüyorsun" diye sormuştu yalan söylemek zorunda kaldım "içimde kötü bir his var, yakınım olan birini kaybedecekmişim gibi sanki" dedim. ulan orda ben ölmeliydim işte, keşke öyle demeseydim diye çok eziyet etmiştim kendime nedenini bi sonraki entry'de öğreneceksiniz.