sansürsüz lise hayatımı anlatıyorum koşun

Burcuyu aramaya başlıycaktım ama nereden? işte tam o sırada aklıma bir şey geldi çok ufak bir ihtimalle burcunun babasının yanına gitmiş olabileceği aklıma geldi. Benimde zaten kaybedecek birşeyim yoktu direk ilk otobüsle edirneye gitmekti. silivriden edirneye gitmek ortalama 3 saatti ams ben nedense doğduğum yeri anamı, ablamı neden olduğunu bilmiyorum ama babamı bile son kez sanki ölüme gidicekmiş gibi gòrmek istemiştim. Ve gittimde açık söylemek gerekirse mahalleye gittiğimde içimde sürekli bir tereddüt vardı evin önüne çocukluğumun geçtiği eve benden gençliğimi çalan evin önüne geldim. Evin bahçesine baktığımda ortalama 4 yaşında bir kız çocüğu vardı. Benim önceden kendi hayallerime birçok kez misafir olan o evin bahçesinde benim yerimde bir kız çocuğu oynuyordu. Çocuksu bir dürtüyle onu o an çok kıskandım. Ve kapıyı caldım kapıyı açan ablamdı bana bakıp buyrun birinimi aramıştınız demişti o an yılların beni ne kadar yıprattığını ispatlı bir şekilde anlamıştım. Abla ben arif kardeşin dediğimde ise bana soğuk bir şekilde gel gel ve eserini gör dercesine eliyle içeri gel demişti. içeride yaşlı bir kadın üzerinde yorgan çekyata atılmış bir döşeğin üzerinde felçli bir şekilde yatıyordu. Ben ablama bu teyze kim dediğimde ablam hıçkırıklara boğulur bir şekilde ağlamaya başladı. Bir yandanda küçük zehranın içeriye girip anne anneannem ne zaman kalkıcak demesiyle kendimi tutamadım ve yıllardır gözlerimin tuttuğu ağlama orucu oracıkta bozulmuştu. Evet o benim annemdi yıllardır kokusundan, ellerinden, şefkatinden mahrum bir şekilde yaşadığim annemdi. O sim siyah saçlarından geriye kalan kar gibi beyaz saçlar. Ve sadece kemiklere yapışık deriyi taşıyan bir beden...