yıl 1999 beyler istanbulda gece vakti yürüyorum

“o gece bizimle geldiğinde ve kasa açılmadığında bir şeyler sakladığını anladık ve gizlice napacağını takip ettik. Çünkü benim tanıdığım yücel hep burnunun dikine gider ve her şeyi bilmek ister. O gün sana anahtarı verenin sana bir şeyler daha söylediğini de adımız gibi biliyorduk dediler. Sen zemin kata indiğinde seni takip ettik ve kasayı açtığın anda kafanın vurup seni bayılttık. Nolur kızma eğer o şey eline geçseydi başın çok çok büyük belaya girebilirdi.” Bu lafa delirmiştim. “ulan amk çocuğu şimdi noldu zütveren? Sanki şu an evde koltuğa uzanmışım fener-cimbom derbisi izliyorum amk şerefsizinin dediğine bak, başım belaya girermişmiş” diye çıkıştım bine. Hakkaten o an bir kez daha sinirlenmiştim. Mustafa “bak kardeşim ben nerden bileyim adamların en büyük planının sen olduğunu” demez mi!?